Thea en Piet in Pauliat

Vrijdagochtend 7 augustus vroeg gingen we op weg naar het nieuwe onderkomen van Remi en Diana en la douce France.

In de overtuiging dat mijn TomTom ons ook in Frankrijk niet om de tuin zou leiden, hadden we wel van te voren een kaart van Frankrijk opgezocht, maar dat was alleen om een idee van de richting te hebben waarin we zouden rijden. Bovendien was die kaart stokoud en niet erg gedetailleerd. Het adres had ik netjes op een papiertje meegenomen. Echter bij het intikken van het adres op mijn TomTom lukte het maar niet om de route te vinden. Het bleek dat Frankrijk er niet op zat!

Dan maar een plaatsje bij de grens van Belgie en Frankrijk gezocht en dat als bestemming ingetyped (bleek achteraf ook niet zo op de route te liggen als we dachten).Na wat omzwervingen via het vliegveld Zaventem bij Brussel (zo kom je nog eens ergens) kwamen we bij de grens met Frankrijk en toen begon het zoeken.....Het hele plaatsje stond niet op de kaart, wel een grotere plaats in de buurt. Laat in de middag, toen we gebeld hadden, om te vragen hoe we nu het beste konden rijden, werd er al gevraagd, of we als avondeten bietjes met spek bliefden. Ja dus! In het begin van de avond waren we

eindelijk ginds en konden we direct aan tafel. Over gastvrijheid gesproken....Later op de avond nog heerlijk buiten gezeten met een wijntje. Wel voor het slapen gaan nog even naar de "doos", want die was in het donker erg moeilijk te vinden en overal op het veldje stonden tentjes met de bijbehorende scheerlijnen.

Zaterdag was het schitterend weer en zijn we met z'n allen naar Vichy gereden: een leuke plaats met een hele geschiedenis en natuurlijk de bronnen: we hebben verschillende watertjes geproefd maar op z'n Hollands gezegd: niet om te zuipen!

Weer heerlijk gedineerd( bij Remi en Diana eet je zo lekker, dat kun je niet gewoon eten noemen) . 's Avonds met z'n allen (zelfs de hond ging mee) een rit op de platte boerenkar van de buren; zo tegen de schemering zie je de hertjes in de verte lopen. Geweldig!

Zondag was Diana jarig en dat hebben we gevierd met koffie/thee en taart. Daarna naar de markt om wat dingetjes voor het thuisfront te kopen. In de middag nog gezwommen en lekker geluierd. Daarna weer lekker gedineerd en alweer plannen gemaakt voor de thuisreis, de volgende dag.

Na het ontbijt vrij vroeg weggegaan, want dinsdag moesten we weer werken, maar de terugreis ging veel voorspoediger dan de heenreis. Zo kwam er veel te snel een einde aan een paar heerlijke dagen in Pauliat.

Ron, Marius en Leen op visite voor Tour de France 2008

Op naar Frankrijk,
De Tour de France nadert Montlucon en daar vlakbij wonen parttime Remi, Diana, Roy en Mandy.
Ik wilde de Tour weleens zien en zou dus een weekendje gaan logeren, vrienden van de atletiek -vereniging CAV Energie hoorden van dit plan en werden enthousiast. Marius nam vrije dagen en reed met mij mee en Leen was nog enthousiaster, had sinds enige tijd een Ducati motorfiets en wilde weleens een tourtje maken. De fietsen van Marius, Leen en van mij gingen mee.



Ik moest nog wat werken en we vertrokken om 15:00 uur uit Hendik Ido Ambacht, Leen was vroeg in de ochtend zelf vertrokken.
Het was heerlijk weer en een voorspoedige tocht was ons vooruitzicht. We hoopten rond middernacht aan te komen, wat ook lukte.
Leen was vlak voor ons op de motor gearriveerd, zijn TomTom op de motor was wat lastig af te lezen, wat hem 100 km omrijden kostte. Ook mijn instructie om bij de bakker links af te gaan bleek als je van de ander kant komt een heel ander beeld op te leveren.



Na aankomst zaten we heerlijk buiten onder een prachtig zomerse hemel nog een flesje wijn en stukje kaas te nuttigen aan de picnic tafels.
Gelukkig hadden we de tenten al vooraf meegegeven en deze stonden prima opgesteld klaar, met mijn auto ervoor hadden we met licht van de koplampen en de afstandbediening dan ook een perfecte opstelling.



Uiteindelijk gingen we toch slapen, onwennig met kamperen en slapen met Marius in een tent werd ik diverse keren wakker, had het idee dat er een kat onder het grondzeil was opgesloten, want er bewoog continu een “bobbel” onder mijn luchtbedje door, en er bleek ook iemand last te hebben van snurken….



Vrijdagochtend Leen was al op, Marius stond met hoofd voorover in het zwembad en ik moest nodig naar het buitenverblijf in de tuin (wc) ….nouja, alles went.
Roy was naar de bakker met Remi… er was iets met de dochter van de bakker, maar ben er nog niet achter hoe dat nu zat, de broodjes waren heerlijk en de koffie smaakte goed.
De Tour zou in Montluçon finishen en daar gingen we dus ook naartoe. Uiteindelijk ben ik met Remi op de fiets naar Montluçon gegaan en de rest met de auto.



Al snel bleek dat het een afdaling was naar Montluçon, wat ook Remi niet eerder was opgevallen. Later die dag zou dit ook bevestigd worden. We waren mooi op tijd in Montluçon en de auto stond op minder dan 100 meter van de finish, we konden op ons gemak een plekje uitzoeken nadat we eerst eens door het hele circus van de Tour waren rondgelopen.
Foto: na het fietsen vanuit Montluçon ...

De Tour Reclame karavaan kwam enige uren voor de tour voorbij en was een waar circus, de voorstelling duurde uren ! en was gigantisch, allerlei reclamemateriaal, snoep en goodies werden het publiek ingesmeten. De Fransen rolden over elkaar heen om de prularia te pakken te krijgen, gigantisch gezicht !



Uiteindelijk was het einde van de dag en de rit op de fiets terug, waarbij aangetekend dat ik op mijn lichtgewicht racefiets was en Remi op de ATB van Leen terug moest fietsen, toen kwam dus de bevestiging dat Montluçon lager ligt dan Pauliat. In ieder geval zijn we aangekomen.



Na heerlijk eten in de tuin, was dit toch wel leven als god in Frankrijk.



De volgende dag naar de tijdrit ! het favoriete onderdeel voor een triatleet, het mooiste/beste fietsmateriaal zouden we gaan zien in Cérilly. We konden tussen de Touringcars van de ploegen doorlopen en de warming-up van de echte kanjer van dichtbij zien. De Schleckjes, Valverde, Sanchez, Menchov, Evans , Sastre, een prachtig schouwspel de renners die om de beurt op volle snelheid op 2 meter langs scheuren.



Een heel leuk weekend met nog te noemen, de Ezel, de douche bij kaarslicht en de terugrit achter Leen aan, die om de twee uur even van de motor af moest om de trillingen uit zijn lijf te laten.
Zo’n 750 km op de motor, achter elkaar, is echt zwaar.



*********************************************************

Ina en Leo maken tussenstop ....

Over hoe een bouwval gaat leven. Tv-programma's over verbouwingen, in Nederland of van bouwvallen in het buitenland, kijk ik nooit.Series over vertrekkende Nederlanders naar den vreemde horen ook in het rijtje 'ongezien' thuis. Tuinen, klussen, bouwmarkten, in elkaar stortende daken, wankele vloeren, ze zijn aan mij niet besteed.Toch was ik heel nieuwsgierig waar Remi en Diana nou zo enthousiast over zijn. Verhalen over geen electriciteit, toilet buiten en koud stromend water werden ineens leuk, kregen ineens een gezicht. Zo heel af en toe volgde ik het op Hyves.Toen wij in september naar het noorden van Spanje op vakantie gingen en met de auto door Frankrijk reden, was het geen vraag meer, maar een must om even bij het langzaam opgeknapte huis te gaan kijken. Konden we gelijk bij Jeroen en Rinda op bezoek, die ook van een bouwval stap voor stap een heel mooi huis maken. Op een prachtig zonnige dag reden wij Pauliat binnen en konden op aanwijzingen van Remi en Jeroen het huis goed vinden. De aardige buurvrouw reageerde heel enthousiast, dat er 'des amis' van Remi et Diana naar het huis kwamen kijken. Om het huis heenlopend, probeerden we naar binnen te gluren, wat niet lukte. Het was stil in de omgeving, de paarden in de wei, de geur van het franse platteland (vraag me niet hoe dat ruikt), het huis waaraan je duidelijk zag, dat er steeds iets aan verbeterd en verbouwd was. De aangeraden wandeling hebben we helaas door tijdgebrek niet gemaakt, maar we hebben wel op het stoepie voor de voordeur heerlijk in de zon theegedronken en eitjes zitten eten.En natuurlijk wilden we Remi en Diana laten weten, dat we voor hun huis stonden. En dat was zo gaaf!! Zij in Nederland, wij bij hun huis, en dan komt er zo'n kinderlijk enthousiasme over je. Plotseling leek ik ook te beseffen, te voelen, wat dat huis voor hen betekent. En het is nu zo leuk, dat je weet, waar ze het over hebben, als ze vertellen, dat ze er naar toe gaan en Roy een 1000klapper voor oud en nieuw wil meenemen (en die dan in the middle of nowhere willen laten ontploffen:-) en Diana volgend jaar daar oliebollen wil bakken om de fransen van een goede nederlandse traditie te laten genieten.Wij gaan zeker nog eens kijken en het leukst is, als Remi en Diana er dan zelf ook zijn.Heel veel succes met jullie chocoladedroom!!!!!Lieve groeten, Leo en Ina.

Dank jullie wel voor het leuke stukje. Ook wij hopen natuurlijk jullie nog een keer te ontvangen als we ook aanwezig zijn, maar inderdaad leuk dat als wij enthousiast over ons huisje babbelen tijdens een loopje, jullie weten waar we het over hebben.

Lieve groetjes van ons terug

*****************************************************

Familie de Jongh zegt over hun bezoek ....

Hoi hoi,

Na een weekend familie bezoek in La Barre aan de Loire koers gezet richting Poulat. Het weekend had het behoorlijk geregend, Jaap en ik hadden in de tent geslapen samen met Jumah. Ivm de allergie van Sandra. De kinderen konden wel in huis slapen.

Op maandag ochtend zijn we uitgezwaaid door Barbara.
We moesten Iets van 350 km rijden, maar dat geeft niet. Tussen door ook nog een nichtje bezocht die op een camping aan het werk was in de kinder animatie. Zij was zeer verbaast dat we langs kwamen! M’n zus had dus niet verteld dat we in de buurt op vakantie waren!

Het is inmiddels best aardig weer op een enkel buitje na onderweg.

Bij het dorp aangekomen (ik kan niet zo gauw op de naam komen) is het weer ook aardig opgeknapt. Zo zie je maar dat 350 km naar het oosten toch een heel ander weerbeeld kan opleveren.
Een stuk warmer dan afgelopen weekend!

We waren een eind in de goede richting tot dat we het bordje Poulat misten. Het is dan ook een heel klein bordje waar je gewoon ‘over heen kijkt’!
Ja , welk pad moeten we nou in, we kozen links. Achteraf hadden we rechts moeten kiezen en waren we zo bij Diana en Remi het erf op gereden!
Wij maar rijden en rijden en toch het idee hebben dat we wel in de buurt zaten, dus uiteindelijk maar gebeld. En ja hoor, we zaten echt in de buurt, maar Diana wist ons heel handig de goede weg op te sturen.

Komen we aan, en wat denk je? De kennissen/vrienden die er op dat moment waren zeggen bij de kennismaking: hé, jullie heb ik vaker gezien! Blijken het jaargenoten van de Land en Tuinbouw school te zijn! Ha ha, wat een grap dat je elkaar na bijna 30 jaar in Frankrijk weer tegen komt!

Na een gezellig onthaal,een plekje voor onze tenten gemaakt en opgezet. Veel te laat natuurlijk want het was al bijna donker. Maar ja, we waren allemaal moe dus slapen was geen probleem.

De volgende ochtend werden we door de zon gewekt. Heerlijk! Ook de temperatuur liep al vrij snel op.
Diana en Remi gingen weer volop met het aansmeren van de buiten muren aan de gang. Ook Jaap heeft een stukje geholpen. De kinderen hadden het al gauw gezien: je kan hier heerlijk doen waar je zin in hebt. Lekker een beetje hangen, overal eens kijken, en gewoon heerlijk vakantie houden.

De wc was ook erg leuk, vooral Rens en Robbert hadden zoiets nog nooit gezien! Gewoon een gat in de grond, een plank met een wc-bril (wel ‘luxe’ hoor!) er boven en een wandje tot op middel hoogte er omheen. Maar na even gelachen te hebben dat je gewoon iedereen kon zien ‘zitten’ vonden ook Rens en Robbert het heel gewoon!
Niet te moeilijk doen, want ook was er nog geen stromend water. En toch went dat heel snel! En het was nog leuk ook, als je je moest wassen moest je naar de put en eerst ff draaien om water boven te krijgen! Geweldig gewoon! Heel ouderwets en na een enkel uur toch zo gewoon!

Ook ben ik met Mandy en Laura nog gaan paardrijden. Ondanks de warmte was het een hele leuke rit! Alleen dan kom je er achter dat het wel handig is om een woordje Frans te kennen! Met wat gebarentaal en hulp van Mandy begrepen we wel wat die meneer van de paarden wilde uitleggen.

woensdag was het nog warmer. Diana is toen met het spul naar het zwembad gegaan waar ze een paar uur lekker bezig zijn geweest. Diana op haar gemak zitten leren en de rest in het zwembad gedold.
Later hebben we ook nog in het enorme zwembad bij het huis gezeten, meer hoefde niet want het water was niet te koud en toch lekker om af te koelen.

S’avonds gezellig gebarbequed, compleet met marshmellows en alles wat er nog meer bij hoort. De jongens hebben heerlijk met stokjes in het vuur bezig geweest

De nacht die daar op volgde was wel ff schrikken! Ik werd wakker van flitsen en gerommel. Ook ging het wat waaien. Nou ben ik als de dood voor onweer dus de paniek sloeg me om het hart.
Het ging waaien en regenen. Jaap rende naar het huis waar hij Diana en Remi wakker gemaakt heeft om te gaan schuilen. Poh poh, daar zit je dan met z’n tienen om de tafel midden in de storm nacht.

Gelukkig duurde het onweer niet zo heel lang, en zijn de meiden en Jaap en ik weer naar de tent vertrokken. Rens en Robbert zagen het niet zo zitten en mochten in het huis blijven slapen!
De donderdag was nog een beetje regenachtig, maar we hebben nog wat boodschappen gedaan en ons toch wel vermaakt.
Volgens mij hebben we donderdag avond met Jean en z’n paard nog een rond rit gedaan. Heerlijk op het gemak heeft hij nog een deel van de omgeving laten zien. Ook hele mooie foto’s gemaakt.
Die moet ik nog steeds op een cd zetten (erg hè zo laat)

Eigenlijk hadden we donderdag al naar huis gegaan, maar het was zo gezellig dat we gevraagd hadden of we de donderdag ook nog mochten blijven. En dat mocht!

We hebben ook nog gesurvivald. Zelfs Robbert heeft mee gedaan. Op een enorme hoogte gewoon over een enkel touw van de ene boom naar de andere! Remi ging voor hem en legde uit wat de bedoeling was, maar moest soms wel weer door naar het volgende punt omdat het te smal was om met z’n tweeen te blijven staan! De meiden kwamen achter Robbert aan en hielpen hem ook waar nodig.
Sjonge wat was ik trots dat dat kleine jong gewoon meedeed, en zonder hoogte vrees of angst! Ook Rens ging gewoon zijn gang, terwijl hij dit ook nooit eerder gedaan heeft!
Diana en ik hebben alles vanaf de grond gevolgd samen met Jumah. En zo konden we ook foto’s maken! Ook die krijg je hoor!
Zowel Roy en Steven als Mandy en Laura hebben het enorm naar hun zin gehad. Alles ‘liep’ gewoon, als of ze heel vaak bij elkaar zijn! Geweldig toch?!

Na een heerlijke gezellige vakantie zijn we op vrijdag weer richting huis gegaan.
Jaap en Remi hebben de kaarten bestudeerd en we dachten dat het wel zou gaan lukken om de goede weg te vinden.
Nou dat viel wel wat tegen! Toch weer een klein bordje gemist of zo. Maar wel een mooie rit binnendoor gehad. Het toetje moet je maar denken.

Na een reis van ong. 13 uur waren we weer thuis, moe maar voldaan na zo’n fijne vakantie!

Remi en Diana: hartelijk dank hiervoor en voor jullie gastvrijheid. We hebben er van genoten!

Groetjes Nicoline

Hallo allemaal,

Wij hebben het ook als erg positief ervaren dat jullie bij ons verbleven. Is voor herhaling vatbaar. Bedankt voor het stukje. Wij vinden het heel leuk om te lezen hoe mensen het vonden bij ons.

Groetjes van ons allemaal
****************************************************************

Lisa van Wayenburg .... Pasen 2008

Hoi allemaal,

Ik ben met de Pasen 2008 mee geweest naar Frankrijk. Ik zal jullie vertellen hoe geweldig dat was.

Ik bleef van donderdag op vrijdag bij Mandy thuis slapen, want de volgende ochtend moesten we al weer vroeg op. Dat was om een uur of 6 geworden.
De reis ernaar toe was erg lang, het duurde ook langer dan normaal, dat kwam omdat het een beetje aan het sneeuwen en regenen was. Toen we dan uiteindelijk aan kwamen was het al best laat. Ik kreeg een rondleiding, douche was er nog niet en vooral de wc was even wennen, en daarna gingen we eten. Na het eten zijn we maar eens de bedden klaar gaan maken. Ik had mijn eigen luchtbed meegenomen, maar Roy zei dat ik wel op het hoge luchtbed mocht slapen. Die nacht hadden we ons lekker warm aan gekleed, ik had een T-shirt, een lange broek, een paar sokken + dikke sokken erover heen, en dan me slaapzak met extra deken.
Die ochtend hebben we lekker gegeten, broodjes enzovoort. Mandy en ik zijn toen even gaan wandelen, dat was echt super mooi. We hebben toen hertjes gezien, echt lief!
We moesten natuurlijk ook nog wel even wat huiswerk doen, dus ’s avonds hebben we met een zaklampje geleerd. ’s Avonds was het wel erg donker hoor, dus we wilden niet alleen naar de wc die buiten stond. Dus er moest altijd iemand mee. =)
De volgende ochtend werden we wakker met sneeuw. Echt super leuk. ’s Ochtends moest je een dikke jas aan, met al die sneeuw, en die zelfde middag konden we in ons vest bloembollen planten.
De douche was nog niet helemaal af, daarom konden we nog niet douche. Dus dachten we, we gaan naar het zwembad, maar die was dicht! Weer bij het huisje aangekomen heeft Remi de douche weer gemaakt, zodat wij toch nog even konden douche! Helaas moesten we de volgende dag alweer weg.
Het was echt super leuk, en gezellig! Echt super. In de zomervakantie zijn we ook geweest, dat was ook echt leuk!

Hopelijk volgend jaar weer,
Groetjes Lisa.

Hoi Lisa,

Bedankt voor je leuke verhaaltje. Wij genieten er ook van als je met ons mee bent. Je bent een leuke gezellige meid en zeker volgend jaar weer welkom.

Groetjes Diana, Remi, Mandy en Roy

*********************************************

Roel, Lia, Sacha en Lisa van Wayenburg .... waren in de zomer van 2008 bij ons op bezoek ...

Ik probeer hier in een stukje te vertellen over onze dagen bij jullie op de boerderij.
Onze vakantie in Frankrijk (Lac Chabon), was na 2 weken over. Op de terugreis hadden we besloten om via Mandy (zo noemde we het steeds, makkelijk) te gaan. We waren nu toch in de buurt. Lisa, onze jongste, is vriendin met Mandy en die hadden al ver voor de grote vakantie besloten dat ze wel wat daagjes bij elkaar wilden slapen. Dus daarom de reis terug naar Nederland met een tussenstop. Aangekomen in het dorp waren we verkeerd gereden. Onze tom-tom bracht ons naar een boerderij die al helemaal af was.
Hè? (onze eerste reaktie) zijn ze al klaaaaar???, kan niet, we zijn vast verkeerd. En ja hoor, we moesten nog even terug. En nu reden we via een lange weg door een klein paadje tegen de boerderij aan. Ja, dit was duidelijk nog niet af, maar allemachtig wat was er al veel werk gedaan. Na een rondleiding en de mooie verhalen van Diana zoals zij de inrichting en de hele boerderij ziet, moet het een plaatje worden.
De meiden hadden elkaar gevonden en die waren de tent al aan het inrichten met slaapspullen. Binnen lekker een kop thee en koffie. Aan de keukentafel genoten we van het kaarslicht dat inmiddels aan was gegaan, want stroom is er nog niet.
Nee, dan was er de wc, allemaggies dat was even verstand op nul en letterlijk naar buiten kijken of niemand je zag. Lachen hoor, je zit beschut maar toch! Later was dit normaal en riep je naar de anderen "ik ben even naar de cabrio" en dan wisten zij dat ze even moesten ophouden. In de avond vertrokken Roel, Sacha en ik naar een trekkershut in de buurt en Lisa dook in de tent met Mandy. In zo'n streek waar ze bijna 20 jaar achter lopen is het heerlijk rustig en door de weinig verlichte stukken nog aarde donker. Ja, echt genieten.
De volgende dagen bestonden uit heel veel samen zijn en doen. Ik heb met Roel daar ook mijn armen uit de mouwen gestoken, een begin gemaakt aan de tuin. We boften ook met het weer. We hebben ge-BBQ't èn ge-BBQ't en we zijn ook met een paard en wagen door de omgeving geweest, met onze vriendelijke boer Jean. Prachtig en wat een vriendelijke mensen daar in die mooie streek met zijn mooie zonnebloemvelden, zo dichtbij, bijna in de achtertuin. We zijn een dag langer gebleven dan de bedoeling was. Het was er ook super gezellig en Diana en Remi waren zo gastvrij, dat we eigenlijk nog langer wilden blijven, maar aan alles komt een eind. We hebben onze Frankrijk vakantie heel mooi afgesloten. Ik denk dat ik volgend jaar een kijkje ga nemen hoe het er is na zoveel maanden van hard werken door de familie.

Diana, Remi, Mandy, en Roy, ik wil jullie nogmaals bedanken voor de mooie en gezellige dagen bij en in jullie huis te France. Mogen jullie dromen uit komen.

De hartelijke groeten van Roel, Lia, Sacha, en Lisa.










Lieve Lia, Roel, Sacha en Lisa ......
We hebben bovenstaande met veel plezier gelezen. Wij hebben het ook als erg leuk ervaren dat jullie bij ons op bezoek waren afgelopen zomer.
Lia, ik zal met veel liefde proberen "jouw" plant in leven te houden hoor. Bedankt nog voor jullie gezelligheid en ijverige arbeid tijdens jullie bezoek.
Hopelijk nog eens tot ziens in Pauliat ....
Groetjes Diana, Remi, Mandy en Roy